• Streszczenie
• Charakterystyka przedsiębiorstwa
• Charakterystyka oferowanego produktu/usługi
• Zarządzanie i pracownicy
• Rynek i konkurencja
• Plan marketingowy
• Analiza finansowa
• Załączniki
• Podsumowanie

Streszczenie

W streszczeniu należy opisać m.in. cel, dla którego powstał biznesplan, określić wysokość i przeznaczenie niezbędnych środków finansowych, materiałowych i osobowych oraz podać główne dane i wskaźniki finansowe. Ponadto trzeba zawrzeć ogólny opis produktów lub usług. Z zasady streszczenie sporządza się po zakończeniu pisania całego tekstu.

Charakterystyka przedsiębiorstwa

W tej części należy przedstawić koncepcję biznesową firmy, szczegółowy opis przedmiotu jej działalności, np. jego nazwę, datę rozpoczęcia działalności oraz jej zakres, dotychczasowe osiągnięcia.

Charakterystyka oferowanego produktu/usługi

W tym miejscu biznesplan powinien zawierać charakterystykę produktów i usług, które będzie oferować lub już oferuje dana firma. Warto zawrzeć informacje dotyczące cen, wad i zalet produktów lub usług.

Zarządzanie i pracownicy

Firmę budują przede wszystkim ludzie. Dlatego warto w tym miejscu opisać zarówno kwalifikacje kadry zarządzającej, jak i pracowników, strukturę organizacyjną, system szkoleń oraz motywacji pracowników, podział obowiązków.

Rynek i konkurencja

Na tym etapie opisujemy rynek, w którym będziemy działać, otoczenie konkurencji, a także przedstawiamy opis klientów, do których będziemy kierować nasz produkt.

Plan marketingowy

W tej części należy zawrzeć informacje dotyczące reklamy i środków jej finansowania, a także oczekiwań potencjalnych klientów co do ceny, jakości oraz obsługi. Można przedstawić wszystkie działania, które firma planuje podjąć w ramach marketingu lub PR (Public Relations).

Analiza finansowa

To jedna z najważniejszych części biznesplanu, która może decydować o powodzeniu całego przedsięwzięcia. Powinna dokładnie przedstawić finansowy aspekt działalności firmy, tzn. środki niezbędne do rozpoczęcia działalności, planowanie koszty i przychody, analizę przepływów pieniężnych, bilans, rachunek zysków i strat, informacje dotyczące ewentualnego zadłużenia.

Załączniki

W sekcji tej dodajemy wszelkie załączniki w postaci tabel, zestawień oraz innych dokumentów, takich jak wyniki badań lub sprawozdania finansowe.

Podsumowanie

W podsumowaniu przedstawiamy zaledwie kilka zdań podsumowujących przedsięwzięcie, wymieniając nakłady oraz przewidywane zyski.

Analiza SWOT

Jedną z najważniejszych analiz w biznesplanie jest analiza SWOT. Skrót ten pochodzi o angielskich słów Strengths, Weaknesses, Opportunities, Threats – które oznaczają kolejno: mocne strony, słabe strony, szanse i zagrożenia. Jest to tabela przedstawiająca wszystkie cztery aspekty firmy. Przedsiębiorca piszący biznesplan wystawia ocenę opłacalności przyszłej działalności.
Przy pisaniu każdego typu biznesplanu obowiązuje kilka podstawowych reguł. Warto zwrócić na nie uwagę, by uniknąć najczęściej popełnianych błędów i zwiększyć szanse na osiągnięcie celu, w jakim plan jest tworzony.

• Unikanie amatorszczyzny – biznesplan musi wyglądać profesjonalnie, stanowi bowiem odzwierciedlenie koncepcji biznesu i ma przekonać inwestorów, bank lub zarząd do sfinansowania lub wsparcia pomysłu
• Przedstawienie realnej oceny sytuacji – w swojej wypowiedzi należy ograniczyć się do faktów.
• Konkretność i zwięzłość – przeczytanie całego biznesplanu powinno zająć najwyżej około godziny. Dlatego przedstawia się w nim tylko najistotniejsze informacje, kluczowe dane, które pozwolą w sposób przejrzysty opisać pomysł i przekonać do jego ekonomicznej efektywności.
• Dbałość o szatę graficzną – użycie różnych kolorów w odcieniach stonowanych oraz wykresy, rysunki, tabele czy ilustracje zwiększą atrakcyjność biznesplanu.
• Świadomość zagrożeń – inwestor, czytający biznesplan powinien doskonale znać realia rynku, konkurentów firmy i ryzyko w biznesie.
• Odpowiedzi na kluczowe pytania – poprawnie napisany plan zawiera odpowiedzi na pytania: Kto? Co? Ile? Kiedy? Komu? Gdzie? W jaki sposób? Za ile? Jakim kosztem?

Artykuł Biznesplan – klucz do sukcesu pochodzi z serwisu Ranking MLM: marka osobista w biznesie.

Uścisk dłoni na powitanie to standard nie tylko w biznesowym świecie, ale także w mniej oficjalnych relacjach interpersonalnych. Inaczej witamy się ze znajomymi, a inaczej na spotkaniach formalnych. Inaczej w dobrze znanym nam otoczeniu, a inaczej w całkowicie nowym. Rzadko kiedy jednak zwracamy uwagę na to, w jaki sposób ktoś podaje nam swoją dłoń. Sami również raczej nie skupiamy się na tym geście. Co najwyżej staramy się, by uścisk był pewny. Tymczasem ten niewerbalny element mowy ciała to bardzo ważna składowa naszej autoprezentacji. Klasyfikacja tego gestu pokazuje, że uścisk uściskowi nierówny, a z zapasem elementarnej wiedzy można odczytać charakter czy intencje naszego rozmówcy. Przyjrzyjmy się zatem bliżej poszczególnym nieodpowiednim uściskom.

1. Śnięta ryba

To uścisk najczęściej lepkiej, chłodnej dłoni. Bezwładny, co mimowolnie komunikuje o słabości charakteru i braku zaangażowania w interakcję. Warto jednak mieć na uwadze, że w wielu przypadkach spocone dłonie to wynik choroby (hiperhydroza). A jeszcze częściej nieświadoma reakcja organizmu. Wszak dłonie znacznie przewyższają ilością gruczołów potowych inne części ciała.

1. Imadło

To najczęściej praktykowany uścisk w świecie biznesu. I to nie bez powodu, bo wyraża chęć dominacji nad drugą osobą. Dłoń skierowana jest wnętrzem do dołu. Rozmówca odczuwa gwałtowny nacisk w dół, po którym następują energiczne potrząśnięcia i silny chwyt.

1. Łamacz kości

Ten uścisk z kolei budzi postrach. I nic dziwnego, bo to nieumiarkowanie silny gest zostawiający często ślady. Do praktykujących należą najczęściej agresywni mężczyźni, tzw. twardzi faceci, którzy już w pierwszym kontakcie, gdzie dłoń spotyka się z dłonią, próbują w pewien sposób zastraszyć drugą stronę, traktując mało delikatnie kłykcie jej palców.

1. Uchwyt za palce

Ten rodzaj uścisku najczęściej towarzyszy damsko-męskim powitaniom. Wykonawca uścisku nie trafia w dłoń rozmówcy, dlatego chwyta za palce. Uścisk ten może oznaczać brak pewności siebie i chęć zachowania dystansu, ale możliwe także, że jest wynikiem odległości między rozmówcami.

1. Sztywna ręka

To również uścisk charakteryzujący typy agresywne. Komunikuje chęć utrzymania dystansu. Takiemu podaniu dłoni towarzyszy bardzo często równoczesne pochylenie do przodu.

1. Wyrywanie ręki ze stawu

Uścisk charakterystyczny dla osób dominujących. Ręka rozmówcy zostaje uchwycona bardzo mocno i przyciągnięta w stronę drugiej osoby na tyle silnie, że rozmówca może utracić równowagę. Osoba praktykująca takie powitanie od początku zaznacza swoją władczą pozycję w tej rozmowie.

1. Pompka

To cała seria energicznych, gwałtownych pionowych potrząśnięć dłonią w górę i w dół, która zdaje się nie mieć końca.

1. Uścisk holenderski

Daleki kuzyn „śniętej ryby”, ale w tym przypadku dłoń jest mniej lepka, za to bardziej sztywna. Dlaczego holenderski? Bo właśnie w Holandii można się spotkać z opinią, że nasza dłoń podczas kontaktu przypomina pęczek marchwi…

Idealny uścisk?

Oczywiście, trzeba podejść z odrobiną dystansu do przedstawionej klasy?kacji, bo nie da się ukryć, że bardzo często czynnikiem decydującym o reakcji naszej dłoni w danej sytuacji są emocje, które jej towarzyszą. Stres, niepewność, nowe otoczenie… Wszystko to sprawia, że choć chcemy przywitać się stanowczym uściskiem, to ręka mimowolnie drży. By zniwelować takie sytuacje, warto po prostu poćwiczyć nie tylko radzenie sobie ze stresem, ale też podawanie ręki. Nawet, jeśli w pierwszej chwili wyda się nam to nieco bezsensowne, to miejmy na uwadze, jak istotne zmiany może przynieść. Czy można wypracować idealny uścisk dłoni? We własnej, subiektywnej ocenie zapewne wiele z nas właśnie swój określiłoby tym mianem. Jeśli jednak przyjmiemy, że ideałów nie ma także w tej kwestii, to nie pozostaje nam nic innego, jak dążyć do wypracowania prawidłowego uścisku dłoni. To prostsze, niż mogłoby się wydawać. Wystarczy stosować się do kilku zasad:

1. Pamiętaj, że dłoń powinna być sucha. To może być trudne, jeśli górę bierze nad nami stres. Wówczas z jeszcze większym zaangażowaniem powinniśmy z nim walczyć, by nie psuł naszego wizerunku już na starcie.
2. Chwyć całą dłoń rozmówcy pewnie, ale nie za mocno i przytrzymaj kilka sekund. Chodzi o to, by uścisk nie był silny na tyle, że rozmówca odczuje miażdżenie dłoni. Zbyt silny chwyt wcale nie oznacza pewności siebie.
3. Potrząśnij dłonią delikatnie 2-3 razy.
4. Trzymając dłoń, nie patrz na nią i nie skupiaj się na tym, czy podajesz ją prawidłowo, ale zachowaj kontakt wzrokowy z rozmówcą.
5. Uśmiechnij się i zamień kilka słów.

Katarzyna Stec

Artykuł Podajesz swoją dłoń innym… pochodzi z serwisu Ranking MLM: marka osobista w biznesie.

Zostajesz zaproszony na rozmowę rekrutacyjną – zapisujesz termin, miejsce spotkania oraz nazwisko osoby, na którą masz się powołać. Umawiasz wizytę u lekarza – zapisujesz termin oraz nazwisko specjalisty. Rozpoczynasz naukę języka obcego – otrzymujesz rozpisany plan zajęć. Przychodzisz do pracy – Twój szef wręcza Ci listę pilnych zadań do wykonania.

To oczywiste – pewnie myślisz – bo jak w natłoku tych wszystkich informacji, które do nas docierają, zapamiętać wszystkie terminy, miejsca, osoby, zadania itd.? Nie inaczej jest z celami!

Zapisz swoje cele – najlepiej w terminarzu, do którego masz niemalże cały czas dostęp, składając na końcu listy swój podpis!

Czy to nie jest swego rodzaju zobowiązanie? Jest, i ono znacznie przybliży Cię do realizacji Twoich zamierzeń. Cele na kartce, oprócz materialnej postaci, stają się wyraźniejsze także w Twoim umyśle. Masz możliwość powracania do swojej listy, modyfikowania celów ze względu na towarzyszące okoliczności, wykreślania tych zrealizowanych, a jednocześnie analizowania efektów swoich działań.

Dziel się swoimi celami, rozmawiaj o nich z innymi osobami!

Niektórzy ludzie, nawet większość – powiedziałbym, nie chcę się dzielić swoimi celami. To błąd! Nie robią tego, ponieważ obawiają się, co pomyślą inni, gdy im się nie powiedzie. Okazuje się, że rozpowszechnianie informacji o celach sprzyja ich realizacji! To swoiste zobowiązanie motywuję Cię i zagrzewa do działania. Masz świadków, którzy będą próbowali rozliczyć Cię z podjętych czynności.

Ponadto osoby z Twojego otoczenia, które znają już Twoje plany i cele mogą przyczyniać się do ich realizacji. Z pewnością Twój szef, wiedząc o Twoim celu, jakim jest wyjazd na dwumiesięczne zagraniczne stypendium, nie będzie stwarzał problemu, żeby udzielić Ci tak długiego urlopu w określonym przez Ciebie terminie.

Jeśli możesz sobie pomóc na drodze do celu, wspierając swoje działania różnymi czynnikami motywującymi (pisemna lista, dzielenie się celami) – zrób to!

Jak mawia Brian Tracy:

Jeśli to, co robisz, nie zbliża Ciebie do Twoich celów, oznacza to, że Cię od nich oddala.

Jeżeli zainteresował Cię ten temat i chcesz  zaplanować swoje cele, co przełoży się na Twoje wyniki finansowe, zamów książkę „Planowanie Celów” mojego autorstwa.  Aby to zrobić, kliknij tutaj.

Daniel Kubach

Artykuł Planowanie celów oraz wiedza… pochodzi z serwisu Ranking MLM: marka osobista w biznesie.