Kiedy mężczyzna jest ledwie urodziwszy od diabła, mówi się o nim, że jest interesujący, ewentualnie, że może nie jest najprzystojniejszy, ale za to dobry z niego człowiek. Niewielu panów przypomina amantów z reklam najbardziej markowych garniturów, mimo to mało kto pozwala sobie pod ich adresem na komentarze dotyczące rozmiaru ich ramion, klatki piersiowej, tego, ile tłuszczu mają w okolicy pasa. Natomiast kiedy kobieta swoją aparycją odbiega od tej pani widzianej i wyretuszowanej w reklamie bielizny, niemal od razu jest powód, aby ją o tym poinformować. Że biodra za szerokie, za wąskie, że brzuch niewystarczająco płaski, pośladki obwisłe, piersi nie takie (za duże, za małe, za szeroko rozstawione, w złym kształcie lub nawet brodawki za duże, za ciemne, za małe). Palce koślawe, usta zbyt małe, powieki opadnięte, rzęsy za krótkie, włosy za puszyste, za cienkie… Brwi jakieś takie zbyt odstające, kości policzkowe zbyt wyraziste (za co notorycznie „dostaje się” Hannie Lis). „Oczy wyłupiaste i ogólnie wygląda jak wieszak” — to można przeczytać o miss — pięknej Anecie Kręglickiej. Nos garbaty zarzuca się Justynie Steczkowskiej, której niemal każda część ciała zachwyca. Ten nos jednak daje wielu osobom powód do tego, aby parsknąć śmiechem, gdy ktoś inny powie o niej, że to piękna kobieta.

Cokolwiek kobieta zrobi w kwestii wyglądu, zawsze znajdzie się grono ludzi, które poinformuje ją, że nie wygląda wystarczająco dobrze. Trudno jest każdemu dogodzić i nawet nie warto próbować. Kobiety jednak podejmują tę próbę i wiele z nich wciąż czuje się winnymi, że nie wyglądają „idealnie”. Cokolwiek to słowo znaczy. Równie często jak wygląd komentowana i oceniana jest rola kobiety jako żony i pani domu. Czy ciasto na przyjęciu podane to domowej roboty czy kupne? Bo jak kupne, to pewnie z tej kobiety jakieś beztalencie. Czy w domu jest wysprzątane, wyprasowane i czy dzieci mają idealnie ułożone zabawki? Jeśli kobieta nie sprząta sama, to zapewne „leniwa kwoka”, która nie radzi sobie z prowadzeniem domu. To nieważne, że pracuje tyle samo godzin dziennie ile jej mąż. Jest złą żoną i tyle. Co będzie, gdy jednak zdecyduje się samodzielnie sprzątać i gotować? Wtedy znajdą się ci, którzy jej powiedzą, że jest „kurą domową”. Niezależnie od tego, co wybierze, znajdzie się ten, który powie, że wybrała  źle. Mężczyznę mało kto będzie rozliczał z tego, czy kładł kafelki w łazience samodzielnie czy też zrobił to za niego wynajęty fachowiec. Nawet fakt wymiany żarówki w samochodzie w serwisie zamiast w garażu nie będzie powodował tylu komentarzy, co zamówienie przez kobietę pierogów na wynos, zamiast samodzielnego ich klejenia.

Kobieta jako szef lub przedsiębiorca będzie oceniana równie często i surowo. Jeśli będzie stanowcza i ukierunkowana w swoich działaniach na realizację celu, usłyszy, że jest „babochłopem” albo „zimną suką”. O mężczyźnie powie się, że jest charyzmatyczny i wymagający. Taki rasowy przedsiębiorca. Gdy kobieta będzie wyrozumiała dla współpracowników, uzna się ją za niezdolną do budowania swojego autorytetu, mężczyznę zaś za empatycznego, o wyjątkowym poziomie inteligencji emocjonalnej. Mężczyzna krzątający się po kuchni to zasługujący na podziw przypadek reprezentujący męskość i zaradność jednocześnie. Mało tego! Zapewne potrawa, którą ugotuje, będzie pyszna, bo „mężczyzna gotuje z pasją, a nie dlatego, że musi”. Natomiast kobieta na motocyklu to już jakiś wybryk natury i wchodzenie w obszar zarezerwowany dla mężczyzn.

Kiedy kobieta będzie w ciąży, to niezależnie od tego, jaki będzie jej przebieg — będzie niedobrze. Jeśli będzie aktywna zawodowo, ponieważ dobrze się czuje i będzie podążała swoją ścieżką, znajdą się tacy, którzy powiedzą, że jest karierowiczką i nie zna umiaru. Ta, która z braku sił położy się do łóżka i nie wróci do obowiązków zawodowych, będzie słyszała, że „miliony przed nią w ciąży były i jakoś przeżyły”, „ciąża to nie choroba, a sąsiadka to do ostatniego dnia pracowała, a w nocy jeszcze wieszała firanki”. Będzie podejrzewana, że wykorzystuje pracodawcę, „wiecznie” przynosząc L4. Jak się zdecyduje na poród ze znieczuleniem, to znajdzie się taki, który skomentuje, że „to jakieś wymysły, bo przecież natura tak stworzyła kobietę, że może rodzić dzieci, więc po co to całe zamieszanie”. Zawsze podczas takiej dyskusji o tym, do czego kobiety „natura stworzyła”, zastanawia mnie, czemu od mężczyzn nie wymaga się, że o poranku pójdą do lasu i upolują niedźwiedzia. W dodatku gołymi rękami! Niezależnie od tego, ile czasu po porodzie kobieta spędzi w domu z dzieckiem, będzie to oceniane. Za krótko, za długo. Będzie karierowiczką, niedojrzałą do macierzyństwa lub znów kurą domową. Jak będzie chodziła w dresie i bez makijażu, może usłyszeć, że się „zapuściła”. Natomiast jeśli ktoś ją zobaczy w spódniczce i szpilkach z wózkiem w kawiarni z koleżanką, może usłyszeć, że w ogóle nie zauważyła faktu, iż została matką. Powinna w domu siedzieć i pieluchy prasować, bo to już nie te czasy, kiedy się w szpileczkach chodziło.

Mężczyzna wystarczy, że zmieni pieluchę raz w tygodniu i wróciwszy z pracy powie, że jest wykończony. Nikt nie będzie rozważał tego, czy dojrzał do ojcostwa ani jakim jest mężem. Przecież chodzi do pracy, nie pije, nie awanturuje się, a i kanapkę sobie sam potrafi zrobić. Jeśli mężczyzna zadeklaruje, że nie chce w ogóle zakładać rodziny, mieć żony i dzieci, nikt mu nie powie, że nie jest „prawdziwym mężczyzną”. Raczej doceni się jego dojrzałość do takiej deklaracji i fakt, że podejmuje odpowiedzialne decyzje w zgodzie z sobą samym oraz nie mami kobiety pustymi obietnicami, tylko od razu stawia sprawę jasno. Kiedy kobieta powie, że nie chce mieć dzieci i męża, od razu usłyszy, że jej się w głowie pomieszało, że „każda kobieta ma instynkt macierzyński i powinna mieć dzieci, i że ma się zastanowić, bo kariera karierą, ale najważniejsza jest rodzina”. No i oczywiście przy tej okazji dowie się też, że nie jest „prawdziwą kobietą!”. „Być prawdziwą kobietą” — to kolejne stwierdzenie, obok którego trudno mi przejść obojętnie. „Prawdziwa kobieta lubi chodzić na zakupy”, „Prawdziwa kobieta nigdy nie wie, czego chce”, „Prawdziwa kobieta nigdy nie wychodzi z domu bez makijażu”, „Prawdziwa kobieta nigdy to, zawsze tamto…”. Co to w ogóle za stwierdzenia? Kobieta to kobieta! Nie ma prawdziwych i nieprawdziwych kobiet.

Po co ja ci to wszystko piszę? Z kilku powodów:

• Wiem, że jest to dla kobiet trudne. Ludzie zawsze oceniali, oceniają i będą to robili wciąż. Niepytani o opinię, wypowiedzą ją, ponieważ uważają, że mają do tego prawo i są oczywiście przeświadczeni, że to ich święty obowiązek, aby ci powiedzieć, co myślą. „Poświęć tyle czasu i uwagi na doskonalenie siebie, abyś nie miał czasu na poprawianie innych” — zdaje się, że ta maksyma jest im obca. Zaakceptuj fakt, że tak jest.

• Decydując się na aktywność biznesową, będziesz oceniana częściej niż dotychczas. Klienci, kontrahenci, współpracownicy, konkurencja — oni wszyscy będą cię oceniać. Nie zawsze sprawiedliwie. Potrzebujesz wewnętrznej siły, aby czuć, że to, co masz do zaoferowania, jest dobre.

• Jeśli takową miałaś, to pozbądź się nadziei, że zadowolisz wszystkich i będziesz słuchała na swój temat tylko arii pochwalnych. Nigdy nie spełnisz oczekiwań wszystkich wokół. I czy w ogóle o to ci w życiu chodzi?

• I na koniec najważniejsze: pozostawiaj osąd własnej osoby we własnych rękach! Zgodnie ze swoimi własnymi wartościami analizuj swoje zachowania i wybory życiowe. Pamiętaj, że nikt za ciebie życia nie przeżyje.

Przez 13 lat pracowałam w branży marketingu sieciowego, która w Polsce nie ma najlepszego PR. Z wielu powodów, na których teraz nie będę się koncentrować. Jedno jest pewne, część z nich jest prawdą, część kompletną bzdurą. Faktem jest, że są osoby, które w ramach tej działalności zarabiają po kilkadziesiąt tysięcy miesięcznie lub więcej, są też tacy, którzy zarabiają kilka tysięcy lub kilkaset złotych.

Kiedy postanowiłam zająć się tego typu działalnością, musiałam mocno oprzeć się na sobie, swoich decyzjach i własnej intuicji. Byłam do tego zmuszona, ponieważ moje otoczenie było przekonane, że to najgłupszy i najbardziej uwłaczający biznes, jaki mogłam wybrać. Właściwie to przez kilkanaście lat, nawet wtedy, gdy już miałam swoje wyniki finansowe, które można było zauważyć gołym okiem, znajdowały się osoby oceniające moją działalność jako idiotyczną lub niedochodową.

W chwili gdy piszę ten rozdział, mija trzeci rok od momentu zakończenia mojej aktywnej działalności w tym obszarze. Przez ostatnie 3 lata cieszyłam i nadal cieszę się przychodem pasywnym, który regularnie wpływa na moje konto, za to, co zbudowałam przez 13 lat pracy.

Gdybym kiedyś uległa namowom otoczenia bądź oddała osąd swojej osoby w jego ręce, nigdy nie zdecydowałabym się na tę działalność.

Co ty możesz zrobić w sytuacjach, w których ty lub twoje wybory są oceniane? Możesz ich zaciekle bronić jak niepodległości, tłumaczyć się, argumentować, udowadniać swoją rację, kłócić się, obrażać, robić awantury, wytykać rozmówcy jego błędy życiowe bądź wycofywać się z podjętych decyzji pod wpływem presji otoczenia — te sposoby odradzam.

Wypisz teraz proszę 3 opinie na temat twój lub twojego sposobu działania, które często słyszysz i które są dla ciebie ograniczające bądź raniące.

1……………………………………………………………………..

2……………………………………………………………………..

3……………………………………………………………………..

Zastanów się, czy ty sama zgadzasz się z nimi, czy są tą prawdą, którą ty również dostrzegasz, czy wręcz przeciwnie, myślisz o sobie, swoich wyborach inaczej? Jeśli po przemyśleniu dojdziesz do wniosku, że oceny bądź opinie otoczenia są zgodne z twoim postrzeganiem siebie, natomiast ty nie chcesz tego teraz zmieniać, wystarczy, że odpowiesz: „Też tak myślę o sobie”.

I tyle. Nie masz obowiązku tłumaczyć się komukolwiek ze swoich wyborów. Wyjątkiem jest oczywiście sytuacja, w której z premedytacją ranisz inne osoby. Wielokrotnie w życiu zdarzyło mi się usłyszeć od kogoś, że „jestem wygodna”. Wiem, że wiele kobiet potraktowałoby to jako zaproszenie do tego, aby udowodnić, iż jest inaczej. Nawet jeśli taka opinia byłaby prawdziwa. Ja zapytałam samą siebie, co myślę o tym określeniu i na ile jest ono faktycznie zgodne z tym, jaka jestem. I doszłam do wniosku, że racja, mogę o sobie powiedzieć, że jestem wygodna. Od tego czasu za każdym razem odpowiadam „Też tak myślę o sobie”.

Natomiast jeśli słyszysz o sobie lub o swojej działalności opinie, o których po przemyśleniu możesz powiedzieć, że nie są zgodne z twoim postrzeganiem siebie lub swoich wyborów, to zamiast wpadać w wir tłumaczenia się i dociekania, co miał rozmówca na myśli, po prostu odpowiedz:

Mam inne zdanie na ten temat.

Lub:

Myślę o sobie inaczej.

Tylko tyle i aż tyle.

●

Dzisiejsza publikacja to rozdział piąty (Pozostaw ocenę siebie w swoich własnych rękach!) książki Kamili Rowińskiej pt. „Kobieta niezależna”. 

[next_button color=”red” link=”http://rankingmlm.com/kim-jest-kobieta-niezalezna-wywiad-z-kamila-rowinska/”]Kim jest Kamila Rowińska? Zobacz wywiad[/next_button]

Polecamy książkę wszystkim kobietom, niezależnie od wieku, wykształcenia i statusu zawodowego.  
Książkę można zamówić tutaj: http://sklepmlb.com/60-kobieta-niezalezna.html
————-
[next_message styles=”2″ title=”Czego dowiesz się z książki Kamili Rowińskiej „Kobieta niezależna”?„]

• jakie są największe mity dotyczące pieniędzy i jak wpływają na Ciebie ,
• skąd wziąć pieniądze na inwestowanie,
• w jaki sposób zarządzać budżetem domowym,
• jak pogodzić rolę żony, mamy i businesswoman,
• jak uczyć dzieci dyscypliny finansowej,
• jak komunikuje się kobieta biznesu,
• jak wzmocnić swoją samodyscyplinę.

[/next_message]
[next_button color=”green” link=”http://sklepmlb.com/60-kobieta-niezalezna.html”]Zamawiam![/next_button]

Artykuł Kobieta niezależna: Pozostaw ocenę siebie w swoich własnych rękach! pochodzi z serwisu Ranking MLM: marka osobista w biznesie.