Bez dynamicznie rozwijającej się gospodarki i bez dobrze prosperujących przedsiębiorców trudno mówić o sprawnym państwie i bogacącym się społeczeństwie. Wyzwaniem Polski i Polaków jest dogonienie poziomu i jakości życia w Europie Zachodniej możliwie jak najszybciej, najlepiej w ciągu jednego pokolenia. To trudne zadanie, ale wykonalne. Pod warunkiem utrzymania szybkiego i stabilnego wzrostu gospodarczego.
Żeby osiągnąć ten cel należy przede wszystkim uzdrowić finanse publiczne oraz uprościć system podatkowy. Niezbędne jest też usunięcie barier hamujących rozwój przedsiębiorczości, co w dużym stopniu będzie decydować o innowacyjności i efektywności naszej gospodarki. I wreszcie, trzeba zapewnić taki poziom edukacji, który w sposób znaczący zmniejszy obszary społecznego wykluczenia i biedy.
Najważniejsza rola do odegrania w tym procesie przypadnie rządowi i parlamentarzystom nowej kadencji Sejmu i Senatu RP. Poniżej przedstawiamy główne obszary niezbędnych działań,
a szczegółowy pakiet rozwiązań dla gospodarki wraz z uzasadnieniem konieczności zmian, opracowany przez Monitorujący Komitet BCC złożymy nowemu rządowi po formalnym zaprzysiężeniu. Liczymy również na reaktywację Komisji „Przyjazne Państwo” oraz przyjęcie
do realizacji wciąż aktualnych propozycji przekazanych przez BCC, tej właśnie komisji oraz Ministerstwu Gospodarki poprzedniej kadencji (dokumenty w załączeniu).
GOSPODARCZY DEKALOG BCC:
I. Gruntowna reforma finansów publicznych i uproszczenie systemu podatkowego
Przykładowe propozycje:
1. likwidacja dużej części z 473 przywilejów podatkowych, które w 2010 r. kosztowały budżet 66 mld zł! (dane Ministerstwa Finansów) oraz znaczne zmniejszenie zatrudnienia w administracji publicznej,
2. wprowadzenie liniowego podatku PIT i CIT na poziomie 15% oraz ujednolicenie stawek VAT na poziomie 20%, z zachowaniem niższej stawki, np. 10%, na żywność, leki i kulturę,
3. szybkie sprowadzenie wyniku sektora finansów publicznych do przedziału od nadwyżki 3% PKB
do deficytu 3% PKB.
II. Dokończenie reformy systemu emerytalnego
Przykładowe propozycje:
1. znaczna redukcja przywilejów emerytalnych (służby mundurowe, wymiar sprawiedliwości, górnicy, bogaci rolnicy) oraz szybkie rozpoczęcie podnoszenia wieku emerytalnego kobiet do 65 lat,
2. bardziej elastyczne zasady indeksacji emerytur i rent, a w okresie najbliższych kilku lat indeksacja tylko według wskaźnika inflacji,
3. eliminacja lub przynajmniej zasadnicza, ograniczająca przywileje reforma Karty nauczyciela.
III. Reforma systemu stanowienia prawa i funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości
Przykładowe propozycje:
1. utworzenie Krajowej Rady Legislacyjnej – organu niezależnego od rządu i większości parlamentarnej, której zadaniem byłoby opiniowanie wszystkich projektów aktów prawnych przygotowywanych przez podmioty, którym przysługuje inicjatywa ustawodawcza, pod kątem ich zgodności z Konstytucją RP i orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego,
2. ustawowe podniesienie rangi konsultacji społecznych i ich przesunięcie z etapu parlamentarnego na wcześniejszy – rządowy,
3. faktyczna ocena skutków regulacji pre- i postlegislacyjna – zarówno przed ich wprowadzeniem,
jak również po 2-3 latach od ich wejścia w życie.
IV. Likwidacja barier ograniczających przedsiębiorczość
Przykładowe propozycje:
1. kontynuowanie i zintensyfikowanie deregulacji przepisów: likwidacja znacznej liczby koncesji
i zezwoleń, dalsze uproszczenia procedur rejestracji firm,
2. znaczne przyspieszenie rozpatrywania spraw gospodarczych w sądach, wzrost roli sądów polubownych,
3. ograniczony czasowo obowiązek wydawania pozwoleń przez organy administracji.
V. Podniesienie poziomu innowacyjności gospodarki
Przykładowe propozycje:
1. zagwarantowanie by wydatki prorozwojowe na badania i rozwój (B+R), edukację i naukę rosły proporcjonalnie szybciej niż całość wydatków publicznych,
2. stworzenie systemu preferencji w ramach przetargów publicznych dla polskich małych i średnich przedsiębiorstw inwestujących w IT i nowoczesne technologie,
3. wzmocnienie współpracy w zakresie B+R między sektorem państwowym i prywatnym poprzez m.in. stworzenie jasnych reguł transferu know-how, patentów i technologii, wprowadzenie finansowych zachęt dla uczelni wyższych dla komercjalizacji projektów badawczych i udziału
w zyskach, prywatyzację jednostek badawczo-rozwojowych, szersza promocja polskiej gospodarki
za granicą oraz wdrożenie programu zachęt dla zagranicznych inwestycji w dziedzinie B+R.
VI. Zmiana polityki wobec rynku pracy
Przykładowe propozycje:
1. obniżenie kosztów zatrudnienia pracowników oraz uelastycznienie prawa pracy i wprowadzenie,
w ramach porozumienia społecznego, nowych elastycznych form zatrudnienia dla osób wypchniętych poza rynek pracy,
2. dostosowanie szkolnictwa wyższego i średniego szczebla do aktualnych potrzeb i wymagań rynku pracy,
3. zwiększanie poziomu zatrudnienia i aktywizacja zawodowa obywateli, np. poprzez wprowadzenie niższych składek na ubezpieczenia społeczne dla nowo zatrudnianych pracowników 18+
i pracowników w wieku 50+.
VII. Uproszczenie działań inwestycyjnych
Przykładowe propozycje:
1. wprowadzenie obowiązku przygotowania planów zagospodarowania przestrzennego przez gminy,
2. jak najszybsze i całkowite odrolnienie terenów (gruntów niskiej klasy) na obrzeżach miast oraz likwidacja procedur udzielania zgód i zezwoleń na budowę budynków mieszkalnych,
3. wprowadzenie instytucji domniemanej zgody urzędu na budowę, jeżeli w ciągu 30 dni nie będzie uzasadnionej decyzji odmownej.
VIII. Nowa polityka regionalna wobec gmin o wyjątkowo niskich dochodach na mieszkańca
Przykładowe propozycje:
1. zmniejszenie wkładu własnego w projektach współfinansowanych przez UE,
2. efektywnie zerowy podatek CIT w tych gminach poprzez wliczanie do kosztów wydatków inwestycyjnych,
3. zwiększone dofinansowanie ze środków centralnych na wyposażenie szkół wszystkich typów
w biblioteki i laboratoria.
IX. Utworzenie powszechnego Samorządu Gospodarczego
Przykładowe propozycje:
1. zapewnienie pełnej, proporcjonalnej i publicznej reprezentacji przedsiębiorcom,
2. stworzenie realnych warunków do wyrażania wspólnych stanowisk w imieniu przedsiębiorców i ich organizacji w procesie legislacyjnym,
3. powierzenie samorządowi określonych zadań publicznych, które byłyby wykonywane sprawniej
i bardziej kompetentnie (np. prowadzenie ewidencji działalności gospodarczej, kształcenie syndyków, rzeczoznawców, mediatorów i biegłych, wydawanie opinii co do zwyczajów handlowych, warunków obrotu i konkurencji).
X. Modernizacja infrastruktury drogowej, kolejowej i telekomunikacyjnej
Przykładowe propozycje:
1. powołanie koordynatora w randze ministra, np. przy Kancelarii Premiera lub Prezydenta, odpowiedzialnego za całość obszaru wspierania rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce, który zsynchronizowałby prace urzędów centralnych w tym zakresie,
2. przyspieszenie programu modernizacji trakcji kolejowej oraz kolei szybkich prędkości,
3. kontynuowanie szybkiego tempa budowy infrastruktury drogowej również po Euro 2012.
Marek Goliszewski
Prezes BCC
Komitet Monitorujący BCC
1 czerwca 2009 roku został powołany przez BCC Komitet Monitorujący. Jest to swoisty gabinet cieni pro publico bono, w skład którego wchodzą osobistości pełniące w przeszłości funkcje publiczne, dziś związane z sektorem prywatnym. Połączenie doświadczeń wynikających z zaangażowania w praktykę życia gospodarczego z doświadczeniami wyniesionymi z piastowanych funkcji publicznych powinno przynieść obiektywne oceny i propozycje rozwiązań koniecznych dla przełamania recesji w Polsce. Komitet okresowo publikuje i przedstawia swoje oceny. Koordynatorem Komitetu jest Marek Goliszewski – prezes BCC. Do Komitetu Monitorującego BCC należą: dr Janusz Steinhoff, prof. Stanisław Gomułka, prof. Aldona Kamela-Sowińska, dr Jerzy Kwieciński, Mirosław Barszcz, prof. Zbigniew Ćwiąkalski, Wojciech Szewko, dr Wojciech Nagel, gen. Leon Komornicki, dr Jarosław Mulewicz, Jan Król.
Więcej informacji o członkach Monitorującego Komitetu BCC:
http://www.bcc.org.pl/Eksperci.244.0.html
Kontakt:
Instytut Interwencji Gospodarczych BCC
Emil Muciński
Rzecznik
Tel. 602 571 395, 22 582 61 13
e-mail: emil.mucinski@bcc.org.pl; instytut@bcc.org.pl
a szczegółowy pakiet rozwiązań dla gospodarki wraz z uzasadnieniem konieczności zmian, opracowany przez Monitorujący Komitet BCC złożymy nowemu rządowi po formalnym zaprzysiężeniu. Liczymy również na reaktywację Komisji „Przyjazne Państwo” oraz przyjęcie
do realizacji wciąż aktualnych propozycji przekazanych przez BCC, tej właśnie komisji oraz Ministerstwu Gospodarki poprzedniej kadencji (dokumenty w załączeniu).
GOSPODARCZY DEKALOG BCC:
I. Gruntowna reforma finansów publicznych i uproszczenie systemu podatkowego
Przykładowe propozycje:
1. likwidacja dużej części z 473 przywilejów podatkowych, które w 2010 r. kosztowały budżet 66 mld zł! (dane Ministerstwa Finansów) oraz znaczne zmniejszenie zatrudnienia w administracji publicznej,
2. wprowadzenie liniowego podatku PIT i CIT na poziomie 15% oraz ujednolicenie stawek VAT na poziomie 20%, z zachowaniem niższej stawki, np. 10%, na żywność, leki i kulturę,
3. szybkie sprowadzenie wyniku sektora finansów publicznych do przedziału od nadwyżki 3% PKB
do deficytu 3% PKB.
II. Dokończenie reformy systemu emerytalnego
Przykładowe propozycje:
1. znaczna redukcja przywilejów emerytalnych (służby mundurowe, wymiar sprawiedliwości, górnicy, bogaci rolnicy) oraz szybkie rozpoczęcie podnoszenia wieku emerytalnego kobiet do 65 lat,
2. bardziej elastyczne zasady indeksacji emerytur i rent, a w okresie najbliższych kilku lat indeksacja tylko według wskaźnika inflacji,
3. eliminacja lub przynajmniej zasadnicza, ograniczająca przywileje reforma Karty nauczyciela.
III. Reforma systemu stanowienia prawa i funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości
Przykładowe propozycje:
1. utworzenie Krajowej Rady Legislacyjnej – organu niezależnego od rządu i większości parlamentarnej, której zadaniem byłoby opiniowanie wszystkich projektów aktów prawnych przygotowywanych przez podmioty, którym przysługuje inicjatywa ustawodawcza, pod kątem ich zgodności z Konstytucją RP i orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego,
2. ustawowe podniesienie rangi konsultacji społecznych i ich przesunięcie z etapu parlamentarnego na wcześniejszy – rządowy,
3. faktyczna ocena skutków regulacji pre- i postlegislacyjna – zarówno przed ich wprowadzeniem,
jak również po 2-3 latach od ich wejścia w życie.
IV. Likwidacja barier ograniczających przedsiębiorczość
Przykładowe propozycje:
1. kontynuowanie i zintensyfikowanie deregulacji przepisów: likwidacja znacznej liczby koncesji
i zezwoleń, dalsze uproszczenia procedur rejestracji firm,
2. znaczne przyspieszenie rozpatrywania spraw gospodarczych w sądach, wzrost roli sądów polubownych,
3. ograniczony czasowo obowiązek wydawania pozwoleń przez organy administracji.
V. Podniesienie poziomu innowacyjności gospodarki
Przykładowe propozycje:
1. zagwarantowanie by wydatki prorozwojowe na badania i rozwój (B+R), edukację i naukę rosły proporcjonalnie szybciej niż całość wydatków publicznych,
2. stworzenie systemu preferencji w ramach przetargów publicznych dla polskich małych i średnich przedsiębiorstw inwestujących w IT i nowoczesne technologie,
3. wzmocnienie współpracy w zakresie B+R między sektorem państwowym i prywatnym poprzez m.in. stworzenie jasnych reguł transferu know-how, patentów i technologii, wprowadzenie finansowych zachęt dla uczelni wyższych dla komercjalizacji projektów badawczych i udziału
w zyskach, prywatyzację jednostek badawczo-rozwojowych, szersza promocja polskiej gospodarki
za granicą oraz wdrożenie programu zachęt dla zagranicznych inwestycji w dziedzinie B+R.
VI. Zmiana polityki wobec rynku pracy
Przykładowe propozycje:
1. obniżenie kosztów zatrudnienia pracowników oraz uelastycznienie prawa pracy i wprowadzenie,
w ramach porozumienia społecznego, nowych elastycznych form zatrudnienia dla osób wypchniętych poza rynek pracy,
2. dostosowanie szkolnictwa wyższego i średniego szczebla do aktualnych potrzeb i wymagań rynku pracy,
3. zwiększanie poziomu zatrudnienia i aktywizacja zawodowa obywateli, np. poprzez wprowadzenie niższych składek na ubezpieczenia społeczne dla nowo zatrudnianych pracowników 18+
i pracowników w wieku 50+.
VII. Uproszczenie działań inwestycyjnych
Przykładowe propozycje:
1. wprowadzenie obowiązku przygotowania planów zagospodarowania przestrzennego przez gminy,
2. jak najszybsze i całkowite odrolnienie terenów (gruntów niskiej klasy) na obrzeżach miast oraz likwidacja procedur udzielania zgód i zezwoleń na budowę budynków mieszkalnych,
3. wprowadzenie instytucji domniemanej zgody urzędu na budowę, jeżeli w ciągu 30 dni nie będzie uzasadnionej decyzji odmownej.
VIII. Nowa polityka regionalna wobec gmin o wyjątkowo niskich dochodach na mieszkańca
Przykładowe propozycje:
1. zmniejszenie wkładu własnego w projektach współfinansowanych przez UE,
2. efektywnie zerowy podatek CIT w tych gminach poprzez wliczanie do kosztów wydatków inwestycyjnych,
3. zwiększone dofinansowanie ze środków centralnych na wyposażenie szkół wszystkich typów
w biblioteki i laboratoria.
IX. Utworzenie powszechnego Samorządu Gospodarczego
Przykładowe propozycje:
1. zapewnienie pełnej, proporcjonalnej i publicznej reprezentacji przedsiębiorcom,
2. stworzenie realnych warunków do wyrażania wspólnych stanowisk w imieniu przedsiębiorców i ich organizacji w procesie legislacyjnym,
3. powierzenie samorządowi określonych zadań publicznych, które byłyby wykonywane sprawniej
i bardziej kompetentnie (np. prowadzenie ewidencji działalności gospodarczej, kształcenie syndyków, rzeczoznawców, mediatorów i biegłych, wydawanie opinii co do zwyczajów handlowych, warunków obrotu i konkurencji).
X. Modernizacja infrastruktury drogowej, kolejowej i telekomunikacyjnej
Przykładowe propozycje:
1. powołanie koordynatora w randze ministra, np. przy Kancelarii Premiera lub Prezydenta, odpowiedzialnego za całość obszaru wspierania rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce, który zsynchronizowałby prace urzędów centralnych w tym zakresie,
2. przyspieszenie programu modernizacji trakcji kolejowej oraz kolei szybkich prędkości,
3. kontynuowanie szybkiego tempa budowy infrastruktury drogowej również po Euro 2012.
Marek Goliszewski
Prezes BCC
Komitet Monitorujący BCC
1 czerwca 2009 roku został powołany przez BCC Komitet Monitorujący. Jest to swoisty gabinet cieni pro publico bono, w skład którego wchodzą osobistości pełniące w przeszłości funkcje publiczne, dziś związane z sektorem prywatnym. Połączenie doświadczeń wynikających z zaangażowania w praktykę życia gospodarczego z doświadczeniami wyniesionymi z piastowanych funkcji publicznych powinno przynieść obiektywne oceny i propozycje rozwiązań koniecznych dla przełamania recesji w Polsce. Komitet okresowo publikuje i przedstawia swoje oceny. Koordynatorem Komitetu jest Marek Goliszewski – prezes BCC. Do Komitetu Monitorującego BCC należą: dr Janusz Steinhoff, prof. Stanisław Gomułka, prof. Aldona Kamela-Sowińska, dr Jerzy Kwieciński, Mirosław Barszcz, prof. Zbigniew Ćwiąkalski, Wojciech Szewko, dr Wojciech Nagel, gen. Leon Komornicki, dr Jarosław Mulewicz, Jan Król.
Więcej informacji o członkach Monitorującego Komitetu BCC:
http://www.bcc.org.pl/Eksperci.244.0.html
Kontakt:
Instytut Interwencji Gospodarczych BCC
Emil Muciński
Rzecznik
Tel. 602 571 395, 22 582 61 13
e-mail: emil.mucinski@bcc.org.pl; instytut@bcc.org.pl
